𝐍𝐞𝐫-𝐇𝐚𝐭𝐚𝐦𝐢𝐝-𝐋𝐓𝐃

[Lucas Owen]

“Amaca Ulaşmak İçin Her Yol Mübahtır”

Karanlık bir gece, Impunity Çetesi'nin zalim ve sadist lider yardımcısı Olaf Marakio,Strawberry kasabasından
gelen bir kadını hedef alarak büyük bir korku ve dehşet dalgası başlattı. Clara Myers, sıradan bir yaşam sürerken, Marakio'nun hedefi haline geldi ve çetesi tarafından kaçırıldı.

Clara, çaresizce direnmeye çalıştı, ancak Impunity Çetesi'nin gücü karşısında başarısız oldu. Marakio'nun emriyle işkenceye ve orada acımasızca zulme uğradı. Clara'nın çığlıkları, geceyi delerken, çevredeki insanlar dehşet içinde kalakaldı.

Marakio'nun zalimliği, bölge halkını korku içinde bıraktı. İnsanlar, çete tarafından gösterilen vahşet karşısında çaresiz hissettiler. Impunity Çetesi'nin gücü karşısında direnme umudu tükenmiş gibi görünüyordu.

Clara'nın kaçırılması, Impunity Çetesi'nin gücünü pekiştirdi ve bölgeye yayılan korkuyu artırdı. Marakio'nun bölgeyi olduğu gibi kontrol altına alması, çetenin egemenliğini daha da sağlamlaştırdı.

Sonunda, Impunity Çetesi kazandı. Clara'nın çektiği acılar, çetenin zalimliğini ve halkın çaresizliğini simgeliyordu. Marakio'nun adamları, bölgede korku ve zulmü sürdürmek için daha da güçlendi.

Ve böylece, Clara'nın hikayesi trajik bir sonla son buldu. Impunity Çetesi'nin zaferi, adaletsizliğin ve zalimliğin hüküm sürdüğü bir dünyanın acı bir yansıması olarak kaldı.


​

 

[Lucas Owen]

Yaşam Vergisi ''Haraç''​

West Elizabeth eyaletinde, 1899 yılında Impunity Çetesi'nin karanlık gölgesi her yeri sarmıştı. Çete, bölgedeki insanlara zorla haraç alıyor, kamp alanlarına ve evlere saldırıyor, korku ve vahşet saçıyordu. Marakio ve adamları, acımasız yöntemleriyle bölgeyi kan ve dehşet içinde boğuyordu.

Bir gece, çete lideri Marakio ve silahlı adamları, West Elizabeth'in sakinlerinden birinin evine zorla girdi. Ev sahibi direnmeye kalkıştı ancak çetenin vahşi saldırısına dayanamadı. Ev halkı, çaresizce çığlıklar atarken, Marakio'nun adamları her şeyi yağmaladı ve evi kül ederek kaçtı.

Bu vahşi saldırı, bölgedeki insanların kalplerine bir korku ve dehşet yerleştirdi. Impunity Çetesi'nin zulmü, masum insanların günlük yaşamlarını altüst etti. Herkes, çetenin acımasızlığından kaçınmaya çalışırken, umutları tamamen tükeniyordu.

Marakio ve adamları, bölgeyi korku ve vahşetle kontrol altında tutmaya devam etti. Halk, çete tarafından dövülüp yağmalanırken, adalet arayışı giderek azalıyordu. Çetenin zulmünden kaçış yok gibiydi.

West Elizabeth'in karanlık günleri devam ederken, umutsuzluğun ortasında bile bir umut ışığı belirmiyordu. Impunity Çetesi, bölgede hüküm sürmeye ve dehşeti yaymaya devam ediyordu, insanlar ise çaresizce bu karanlık günlerin sona ermesini bekliyordu.​

 

[Lucas Owen]

Uyuşturucu İmpartorluğunun Yeni Sahipleri​

New Hannover eyaletinin kırsalında, terk edilmiş bir fabrika sessizce karanlığa gömülmüştü. Ancak, bu sessizliği bozan bir gün geldi ve Impunity Çetesi adını taşıyan bir grup, bu terkedilmiş fabrikayı ele geçirdi.


Impunity Çetesi'nin lideri, Lucas Owen , vahşi ve sadist bir adamdı. Onun etrafında toplanan çete üyeleri, onunla aynı derecede acımasızdı. Fabrikayı ele geçirdikten sonra, çete uyuşturucu ticaretinde egemenlik kurmak için şiddet dolu bir kampanyaya başladı.

İlk önce, çete fabrikayı kontrol altına almak için gelen giden herkese kan parası talep etti. Kimse çeteye karşı gelmeye cesaret edemedi, çünkü Olaf'ın öfkesi ve çetesinin vahşeti herkesi dehşete düşürüyordu.

Fabrikada, işkence odaları kuruldu ve çetenin düşmanlarına karşı acımasız bir işkence politikası başlatıldı. Kimse çeteye ihanet etmek veya karşı gelmek istemiyordu, çünkü karşılarına çıkanın sonu, acı dolu bir ölümdü.

Impunity Çetesi'nin gücü hızla arttı ve fabrika, eyaletin en korkulan yerlerinden biri haline geldi. Lucas ve adamları, uyuşturucu ticaretindeki rakiplerini acımasızca ezip geçerek zirveye ulaştılar.

Ancak, güçleri arttıkça, çetenin vahşeti de arttı. İsyan edenleri veya karşı gelenleri acımasızca cezalandırdılar. Şehirdeki herkes, çetenin ölüm melekleri olarak bilinen acımasız katillerden kaçmaya çalışıyordu.

Zamanla, Impunity Çetesi'nin adı eyaletin her yerinde korkuyla anılan bir efsaneye dönüştü. Lucas ve adamları, karanlık dünyalarında hakimiyet kurmuşlardı ve bu hakimiyeti korumak için her türlü vahşeti yapmaya hazırdılar.

Sonunda, çete, eyaletin kırsalındaki karanlık imparatorluğunu daha da genişletti ve halkın üzerine kabus gibi çöktü. Kurt ve sadist çetesi, her geçen gün daha da güçleniyor ve insanları korku içinde yaşamaya zorluyordu. Impunity Çetesi'nin vahşeti, eyaletin tarihine kara bir leke olarak kazındı ve korkuyla hatırlanmayada devam etmektedir.
​

​

 

[Lucas Owen]

Yeni Dostluklar Ve Ticaret Ağları
​

Bölüm 1: Gizli Toplantının Ardındaki Gölge

Yıl 1899, Amerikan topraklarında karanlık bir güç yükseliyordu. “Impunity” adıyla bilinen bir çete, kuzeydeki geniş bir malikanede toplanmıştı. Bu malikane, görkemli sütunları ve geniş bahçeleriyle dışarıdan bir aristokratın evi gibi görünse de, içinde planlananlar çok daha karanlıktı.

Çetenin lideri, kötü şöhretli Lucas Owen ve sadist eylemler ile nam salmış Olaf Marakio, geniş toplantı masasında toplanan üyelerine baktı. O gece, tarihe geçecek bir anlaşmanın ilk adımları atılacaktı.

Gizli toplantıya yalnızca Impunity çetesinin üyeleri değil, aynı zamanda Kızılderili kabilesi ve Frank Dax önderliğindeki anarşist bir çete de katılmıştı. Bu üç farklı grubun bir araya gelmesi, o dönemde düşünülemeyecek kadar zordu, ama hepsinin ortak bir amacı vardı: Güçlerini birleştirerek hayatta kalmak ve yeni bir düzen kurmak.

Bölüm 2: Anlaşmanın Temelleri

Gece ilerledikçe, masanın etrafındaki hava daha da ağırlaştı. İlk konuşmayı, Kızılderili kabilesinin sözcüsü Lemba Orako yaptı. Tüylerle süslenmiş başlığı, ona görkemli bir hava katıyordu. Konuşması, barışın ve ortaklığın önemini vurguluyordu.

"Topraklarımız için savaştık, özgürlüğümüz için savaştık," dedi Kızgın Porsuk. "Ama şimdi, yeni bir yola ihtiyacımız var. Bizler, burada bulunan herkesle birlikte, gücümüzü birleştirerek daha büyük bir amaç uğruna hareket edebiliriz."

Ardından, Frank Dax söz aldı. Sert bakışları ve karizmatik tavırlarıyla dikkat çeken Dax, masanın etrafındaki herkesi etkiledi. "Biz anarşistler, özgürlük ve kaosun yanındayız," dedi. "Ancak birlikte hareket etmezsek, tek tek yok olacağız. Gücümüzü birleştirmeliyiz. Birbirimize ihanet etmeden, bu yeni düzenin kurucuları olabiliriz."

Olaf Marakio, son sözü aldı. Masadaki herkesi dikkatle süzdü ve konuşmasına başladı. "Impunity olarak bizler, burada bulunan her grubun gücüne saygı duyuyoruz. Bugün burada, geçmişin düşmanlıklarını bir kenara bırakıp, yeni bir dostluğun temellerini atmak için toplandık."

Bölüm 3: Yeminin Gücü

Üç lider, masanın ortasına yerleştirilen keskin bir bıçakla ellerini keserek kanlarını birleştirdiler. Bu, bir tür kan yeminiydi.Herkes sırasıyla bu ritüeli tekrar ederek, masanın etrafında birbirlerine sadık kalacaklarına ve asla ihanet etmeyeceklerine dair yemin ettiler.

Bu yemin, yalnızca bir sözden ibaret değildi. Herkes, bu anlaşmanın bozulması halinde nelerle karşılaşacaklarını biliyordu. Bu, sadece bir ittifak değil, aynı zamanda bir yaşam biçimiydi.

Bölüm 4: Ortaklık ve Güç

Yeminlerin ardından, işbirliğinin ilk adımları atılmaya başlandı. Impunity çetesi, Frank Dax ve kardeşlerine silah ve mühimmat sağlayacaktı. Buna karşılık, Frank Dax , çetenin kaçakçılık rotalarına yardımcı olacaktı. Kızılderililer ise bölgedeki asayişi ve güvenliği sağlayıp çetelerin olası durumda zora düşmelerine engellemek için bilgi aktarımı yapıcaklardı.

Bu işbirliği, her üç grubun da hayatta kalmasını ve güçlenmesini sağladı. Birlikte hareket ettikleri her an, güven ve sadakat üzerine kurulu bir sistem inşa ettiler.

Bölüm 5: Dostluğun Kuvveti

Zamanla, bu üç grup arasında güçlü bir dostluk gelişti. Birbirlerine sırtlarını dayayarak, zorluklara karşı koydular ve yeni bir düzenin temellerini attılar. Bu dostluk, sadece güçlerini değil, aynı zamanda hayatta kalma arzularını da perçinledi.

Bu yeni düzen, o dönemde kimsenin hayal bile edemeyeceği bir ittifakı temsil ediyordu. Her ne kadar farklı geçmişlere ve amaçlara sahip olsalar da, birlikte hareket ettikleri sürece karşılarına çıkabilecek hiçbir güç yoktu.
​

Bu, sadece bir başlangıçtı. Impunity çetesi, Kızılderili kabilesi ve anarşistlerin oluşturduğu bu ittifak, tarihte iz bırakacak ve gelecek nesiller için bir efsane olarak anlatılacaktı. Herkes, bu üç grubun masada ettiği yemine ve kurdukları dostluğa saygı duyarak, onların izinden gitmeye çalışacaktı.​

​

Ve böylece, 1899 yılında başlayan bu hikaye, dostluk, sadakat ve güç üzerine kurulu bir efsaneye dönüşecekti.​

 

[Lucas Owen]

İntikamın Acı Yüzü

1899 yılında, New Hanover eyaletinin ormanlık alanlarında Impunity çetesi, onurunu geri kazanmak için harekete geçti. Rednecks çetesinin bir üyesi olan Henry Luther, Impunity'nin korkulan üyelerinden Olaf Marakio'ya iftira atmış, onun onurunu zedelemeye çalışmıştı. Bu iftira, Olaf'ı derinden yaralamış ve Impunity çetesinin lideri Lucas Owen'i öfkelendirmişti.

Olaf, bu lekeyi temizlemek için ant içti. Çetenin en seçkin adamlarıyla birlikte Henry'nin izini sürdüler ve onu yolculuk ederken buldular.



Ormanın sessizliğinde, Henry bir taşın üzerine çıkarıldı. Korku dolu gözlerle etrafına bakarken, çetenin karanlık siluetleri etrafını sardı. Olaf, ağır adımlarla Henry'nin yanına geldi. Gözlerinde öfke ve intikam parlıyordu. "Senin iftiran benim onurumu lekeleyemez," dedi Olaf soğukkanlılıkla. "Şimdi bunun bedelini ödeyeceksin."

Sorgu başladı. Henry, acımasızca sorguya çekildi. Olaf, her söylediği kelimede iftiranın bedelini Henry'ye hatırlatıyordu. "Beni küçültmeye çalıştın, ama bu sadece senin küçüklüğünü gösterir," diyordu Olaf, yüzünde sadist bir gülümsemeyle.

Henry'nin gözlerindeki pişmanlığın sesi ormanın derinliklerinde yankılanıyordu. Çetenin üyeleri, bu intikamın tadını çıkararak Olaf'ın yanında duruyorlardı. Sonunda, Olaf, çete üyelerine sıraya geçip silahlarını kaldırma emri verdi. "Bu, senin için sonun başlangıcı olacak," dedi ve tetiği çekmelerini emretti.

Kurşun, Henry'nin vücuduna saplandı. Ancak Olaf, onu hemen öldürmeyi planlamamıştı. Henry'yi ağır yaralı halde bırakmak, intikamın en acımasız şekli olacaktı. Henry, kanlar içinde, ağır yaralı bir şekilde ormanın derinliklerinde ölüme terk edildi. Impunity çetesinin adamları, görevlerini tamamlamış olmanın verdiği tatminle ormandan uzaklaştılar.



Henry, ormanın sessizliğinde yalnız kaldı. Yaralarından akan kan, toprağı kırmızıya boyuyordu. Acı içinde kıvranırken, yaptığı iftiranın sonuçlarını düşündü. Ölümün soğuk nefesi yavaşça ona yaklaşırken, Henry, yaptığı hatanın bedelini ağır bir şekilde ödüyordu.

Ormanın derinliklerinde yankılanan çığlıkları, bir daha asla duyulmadı. Impunity çetesi, bu olayla birlikte gücünü ve acımasızlığını bir kez daha kanıtladı. Olaf Marakio'nun adı, sadakat ve intikamla anılmaya devam etti. Ve böylece, 1899 yılında yaşanan bu korkunç olay, New Hanover'ın ormanlarında yankılanan dehşet dolu çığlıklarla hatırlanacaktı. Impunity çetesinin adaleti, her zaman acımasız ve unutulmaz oldu.
​

 

[Solomon Rosenberg]

Karanlığın Efendisi: Solomon Rosenberg’in İntikamı Ve Şirketleşme Girişimi​

1899 yılında, Amerika'nın yeraltı dünyasında nam salmış İmpunity çetesinin lider yardımcısı Olaf, bir gece ansızın ortadan kayboldu. Ne bir iz ne de bir ipucu bırakarak, adeta buharlaşıp gitmişti. Çetenin lideri Lucas Owen, bu beklenmedik kayboluşun ardından çeteyi yönetme sorumluluğunu üstlenmek zorunda kaldı. Ancak Lucas, Olaf’ın kayboluşunun ardındaki karanlık gerçeğin farkında değildi.

Lucas Owen, çeteyi yönetme konusunda yeterli deneyime sahip değildi. Onun yönetiminde, çetenin ticaret ve suç girişimleri birbiri ardına başarısızlıkla sonuçlandı. Yanlış kararlar, kaybedilen anlaşmalar ve artan iç huzursuzluk, çeteyi zayıflattı. Lucas’ın bu başarısızlıkları, çete üyeleri arasında huzursuzluk yaratmaya başladı. Ancak, Lucas’ın bilmediği bir şey vardı. İmpunity çetesini arkaplandan yöneten ve tüm ipleri elinde tutan gizemli bir güç, tüm bu olayları yakından takip ediyordu. Bu güç, Yahudi Siyonist, sadist bir mason olan Solomon Rosenberg’di.

Solomon Rosenberg, yıllardır İmpunity çetesini gölgelerden yönetiyordu. Olaf’ın kayboluşunu da bizzat kendisi planlamıştı. Olaf, Solomon’un emirlerine karşı gelmeye başlamış ve onun karanlık planlarını sorgulamıştı. Bu nedenle Solomon, Olaf’ı ortadan kaldırmış ve Lucas’ın çeteyi yönetmesini izlemişti. Lucas’ın başarısızlıkları, Solomon’un harekete geçmesi için gereken bahaneyi yaratmıştı.

Bir gece, Lucas Owen, karanlık ve soğuk bir depoda Solomon ile yüzleşmek zorunda kaldı. Solomon, yanında birkaç sadık adamıyla birlikte depoya girdi. Lucas, başına geleceklerden habersiz, Solomon’un neden burada olduğunu sorguladı. Ancak, Solomon’un gözlerinde beliren sadist parıltı, Lucas’ın içini ürpertti. Solomon, Lucas’a yaklaşarak alçak bir sesle konuşmaya başladı: "Başarısızlıklarının bedelini ödemek zorundasın, Lucas. İmpunity çetesini yıkıma sürükledin ve bunun bir bedeli olacak." Lucas, kaçacak yer olmadığını anladı, ancak çok geç kalmıştı.

Solomon’un adamları, Lucas’ı yakalayıp yere yatırdılar. Ellerini ve ayaklarını bağladılar. Solomon, soğukkanlı bir şekilde işkence aletlerini hazırlarken, Lucas’ın gözlerinde korku ve dehşet belirdi. Solomon, ağır ve keskin bir bıçağı eline alarak Lucas’a yaklaştı.İlk darbe, Lucas’ın koluna indi. Acı dolu bir çığlık depoda yankılandı. Solomon, yavaşça ve acımasızca Lucas’ın bedenine işkence etmeye devam etti. Her bir kesik, her bir yara, Lucas’ın acısını daha da artırıyordu. Solomon, Lucas’ın çığlıklarından keyif alarak işkenceye devam etti.

İşkence saatlerce sürdü. Lucas’ın bedeni, kan ve acı içinde kıvranırken, Solomon’un gözlerinde sadist bir haz parlıyordu. Sonunda, Lucas’ın vücudu tanınmayacak hale geldi. Solomon, Lucas’ın bedenini parçalara ayırarak, her bir parçayı farklı yerlere dağıttı.

Solomon Rosenberg, İmpunity çetesinin kontrolünü tamamen ele almıştı. Lucas’ın kanlı sonu, çete üyelerine bir uyarı niteliğindeydi. Solomon, çetenin yeni lideri olarak, daha acımasız ve korkutucu bir yönetim sergilemeye başladı. Onun sadist yöntemleri, çeteyi kısa sürede yeniden güçlendirdi ve korku saldı.

Solomon, sadist eylemlerini daha da ileriye taşımak için çete üyelerini düzenli olarak şeytani ritüellere katılmaya zorladı. Bu ritüeller, karanlık ve kasvetli mekanlarda gerçekleştiriliyordu. Her ritüel, insan kurbanlar ve kanlı ayinlerle doluydu. Solomon, bu ayinlerde hem fiziksel hem de psikolojik işkence yöntemlerini kullanarak, üyelerin sadakatini pekiştirdi.Bir ritüelde, genç bir kadını kurban olarak seçti. Kadın, ritüel sırasında dehşet içinde bağırırken, Solomon onun kanını şeytani sembollerle dolu bir kaba akıttı. Çete üyeleri, bu ritüellere katılmak zorunda kaldıkça, Solomon’un gücü ve kontrolü daha da arttı.

Solomon’un sadist doğası, sadece işkence ve ritüellerle sınırlı değildi. O, çete üyelerini birbirine düşürerek kaos ve kargaşa yaratmayı da bir sanat haline getirmişti. Hiç kimse, Solomon’un gerçek niyetlerini ve planlarını tam olarak bilemiyordu. Bu belirsizlik, onun gücünü daha da pekiştirdi. Solomon, Lucas’ın ölümünden sonra bile işkence ve sadizmi sürdürmeye devam etti. Herhangi bir üyenin en küçük bir hatası bile, acımasız cezalarla sonuçlanıyordu. Bir keresinde, bir üye, Solomon’un emirlerine karşı geldiği için canlı canlı derisi yüzüldü. Bu tür cezalar, çete üyelerine Solomon’un merhametsiz doğasını hatırlatıyordu.

Solomon, İmpunity çetesini sadece Amerika’da değil, uluslararası arenada da yaygınlaştırmaya başladı. Avrupa, Asya ve Güney Amerika’da yeni bağlantılar kurdu. Bu bölgelerde de aynı yöntemlerle, yerel çeteler ve suç örgütleri manipüle edilerek tarikatın çıkarlarına hizmet etmesi sağlandı.Solomon, bu süreçte yeni hedefler belirledi. Artık sadece Amerika'daki Yahudi hakimiyetini değil, dünya genelinde bir etki alanı yaratmayı amaçlıyordu. Bu doğrultuda, tarikatın üyeleri çeşitli ülkelerdeki siyasi ve ekonomik yapılara sızarak, bu yapıların içinde güç kazanmaya başladılar.
​

Solomon Rosenberg, İmpunity çetesinin uluslararası arenada yaygınlaşmasının ardından, organizasyonunu daha da güçlendirmek ve görünürlüğünü azaltmak için yeni bir plan geliştirdi. Artık gölgelerde hareket etmenin ötesine geçmek istiyordu. Bu doğrultuda, çeteyi bir ticaret şirketine dönüştürme kararı aldı. Yeni şirketin adı, sembolik bir anlam taşıyan "Ner Hatamid Ltd." olacaktı. Ner Hatamid, İbranice'de "sonsuz ışık" anlamına geliyordu ve Solomon’un dünyayı karanlık yöntemlerle aydınlatma arzusunu simgeliyordu. Ner Hatamid Ltd. adı altında, Solomon şirketi hızla kurdu ve eski çete üyelerini yeni şirketin çeşitli pozisyonlarına yerleştirdi. Şirket, öncelikle Amerika’da ticaret ve lojistik alanında faaliyet göstermeye başladı. Ancak, şirketin gerçek yüzü, yeraltı dünyasında saklı kalmaya devam etti. Her ne kadar resmi olarak yasal bir şirket gibi görünse de, Ner Hatamid Ltd. aslında yasa dışı faaliyetlerin merkez üssüydü.

Solomon, eski çete bağlantılarını kullanarak, şirketin ticaret ağını genişletti. Yasadışı silah ticareti, uyuşturucu kaçakçılığı ve insan ticareti, şirketin ana gelir kaynakları oldu. Bu faaliyetler, şirketin hızlı bir şekilde büyümesini ve uluslararası alanda etkili olmasını sağladı. Ner Hatamid Ltd., kısa sürede Amerika’nın ve dünyanın dört bir yanında saygın bir ticaret şirketi olarak tanınmaya başladı. Solomon, şirketin üst düzey yöneticisi olarak, iş dünyasında saygınlık kazandı. Ancak, perde arkasında hala sadist yöntemlerini uygulamaya devam ediyordu. Şirketin iç işleyişinde, çalışanlara yönelik acımasızlık ve şiddet hüküm sürüyordu. Herhangi bir hatanın bedeli, işkence veya ölümle sonuçlanıyordu.

Solomon, şirket içinde sıkı bir hiyerarşi oluşturdu. Üst düzey yöneticiler, onun sadist yöntemlerine sadık kalan eski çete üyelerinden seçildi. Bu yöneticiler, Solomon’un emirlerini harfiyen yerine getirerek, şirketin disiplinini sağladılar. Şirket içinde korku atmosferi, Solomon’un gücünü pekiştiriyordu. Solomon, Ner Hatamid Ltd.'nin etkisini daha da genişletmek için Avrupa, Asya ve Güney Amerika’da yeni şubeler açtı. Bu bölgelerde de benzer yasadışı faaliyetler yürütüldü. Solomon’un amacı, global bir ticaret imparatorluğu kurmaktı. Şirketin yasadışı gelirleri, yasal faaliyetlerle maskelendi ve bu sayede dikkat çekmeden büyümeye devam etti.

Şirketin büyümesiyle birlikte, Solomon, siyasi ve ekonomik güç odaklarıyla da işbirliği yapmaya başladı. Çeşitli ülkelerdeki hükümet yetkilileri ve iş adamlarıyla gizli anlaşmalar yaparak, şirketin etkisini daha da artırdı. Bu işbirlikleri, Ner Hatamid Ltd.'nin dokunulmazlığını sağladı ve Solomon’un planlarını sorunsuzca hayata geçirmesine imkan tanıdı.

 

[Solomon Rosenberg]

Meksikalı Dostlar

1899 yılında, Solomon Rosenberg ve adamları, Meksika’nın uzak ve tehlikeli kasabası Armadillo’ya doğru yola çıktı. Amaçları, bölgenin güçlü çete lideri Jaaziel Sergio Rey Fernandez ile bir araya gelerek ticaret ve yasadışı faaliyetler üzerine bir anlaşma yapmaktı. Bu toplantı, iki çetenin gelecekteki işbirliğinin temellerini atmak ve dostluklarını pekiştirmek için büyük bir fırsattı.

Armadillo kasabası, kayalık dağların eteğinde, geniş ve çorak toprakların ortasında yer alıyordu. Kasabanın dar ve tozlu sokakları, eski binalar ve taş döşeli meydanıyla kasvetli bir hava taşıyordu. Solomon ve adamları, kasabaya vardıklarında, Jaaziel ve adamları tarafından karşılandılar. Karşılıklı selamlaşmalar ve kısa bir tanışma faslının ardından, iki grup kasabanın dışında bulunan büyük bir çiftlik evine doğru yola çıktı.

Çiftlik evine vardıklarında, Jaaziel, Solomon ve adamlarını büyük bir salonda ağırladı. Salon, duvarları eski tüfekler ve savaş hatıralarıyla süslenmiş geniş bir odaydı. Odadaki atmosfer, iki lider arasındaki güç ve statü mücadelesini yansıtıyordu. Jaaziel, masanın başında oturmuş, Solomon’a hoş geldin demek için ayağa kalktı.



Solomon, yanında getirdiği özel bir hediye ile toplantının gergin havasını yumuşatmak istedi. Yanındaki sadık adamlarından biri, özenle kaplanmış bir kutuyu masaya yerleştirdi. Solomon, kutuyu açarak, içinden altın kaplama bir silah çıkardı. Silah, ince detaylarla süslenmiş, zarif ve etkileyici bir tabancaydı.

"Jaaziel," dedi Solomon, "Bu hediye, dostluğumuzun ve işbirliğimizin bir sembolüdür. Umarım kabul edersiniz."

Jaaziel, silahı eline alarak dikkatle inceledi. Gözlerinde memnuniyetin ve hayranlığın parıltısı belirdi. "Solomon," dedi, "Bu hediye gerçekten de dostluğumuzun değerini yansıtıyor. Kabul ediyorum ve teşekkür ediyorum."

Hediye töreninin ardından, Jaaziel, Solomon’a Meksika’nın ünlü kokainini ikram etti. Büyük bir gümüş tepside sunulan kokain, beyaz tozların pırıltısıyla dikkat çekiyordu. Solomon, ikramı kabul ederek gülümsedi ve Jaaziel’in hazırladığı ince çizgilerden birini burnuna çekti. Bu eylem, iki lider arasında daha derin bir bağ kurulmasını sağladı.

Kokainin etkisi, Solomon’un ve Jaaziel’in içlerindeki sadist yönleri daha da ortaya çıkardı. İki lider, zevk ve heyecanla dolarak birbirlerine baktılar. Jaaziel, Solomon’a alçak bir sesle, "Bugün sadece iş konuşmayacağız, dostluğumuzu kanla pekiştireceğiz," dedi.

Solomon, bu teklifi kabul ederek başını salladı. İki lider, kollarını sıvayarak bıçaklarını ellerine aldılar. İlk kesik, Solomon’un koluna indi. Acı dolu bir çığlık yerine, Solomon’un yüzünde zevk dolu bir ifade belirdi. Jaaziel, Solomon’un kanının akışını izlerken, kendi koluna da aynı derinlikte bir kesik attı.

İki lider, birbirlerinin akan kanlarını kaplarda toplayarak karşılıklı olarak içmeye başladılar. Kanın tadı, kokainin etkisiyle birleşerek, iki sadistin de zevkini doruk noktasına taşıdı. Her bir yudum, dostluklarının ne kadar derin olduğunu ve birbirlerine olan bağlılıklarını gösteriyordu.



Bu kanlı ritüelin ardından, Solomon ve Jaaziel, işbirliklerini ve dostluklarını daha da pekiştirmek için çeşitli sadist eylemler gerçekleştirdiler. İki lider, ellerindeki bıçaklarla birbirlerine küçük kesikler atarak, kanlarını karıştırdılar ve bu karışımı içerek, kan kardeşi oldular.

Bu ritüel, sadece iki liderin değil, aynı zamanda çete üyelerinin de sadakatlerini pekiştirmeleri için bir fırsat oldu. Solomon ve Jaaziel, adamlarına da aynı sadist eylemleri yapmaları için emir verdiler. Çete üyeleri, liderlerinin önünde kollarını kesip kanlarını içerek, sadakatlerini ve bağlılıklarını kanıtladılar.

Ritüelin ardından, Solomon ve Jaaziel, işbirliği yapacakları konular üzerinde detaylı anlaşmalar yapmaya başladılar. Silah ticareti, uyuşturucu kaçakçılığı ve insan ticareti, bu anlaşmaların ana konularıydı. Solomon, Jaaziel’in bölgedeki gücünü ve bağlantılarını kullanarak, işlerini daha da büyütmeyi planlıyordu. Jaaziel ise, Solomon’un uluslararası bağlantılarından ve stratejik zekasından faydalanarak, kendi çetesini daha da güçlendirecekti.

Bu işbirliği, her iki taraf için de büyük kazançlar getirdi. Armadillo kasabasında yapılan bu kanlı anlaşma, iki çetenin gelecekteki başarısının temellerini attı. Solomon ve Jaaziel, birbirlerine olan güvenlerini ve sadakatlerini kanıtlamışlardı. Bu dostluk, sadece iş dünyasında değil, yeraltı dünyasında da büyük bir etki yarattı.

Solomon Rosenberg ve Jaaziel Sergio Rey Fernandez, Armadillo’daki bu toplantının ardından, yasadışı işlerini daha da genişleterek, uluslararası alanda büyük bir güç haline geldiler. Bu kanlı ve sadist ritüel, iki liderin dostluğunu ve işbirliğini pekiştirmişti. Solomon’un karanlık ve acımasız yöntemleri, Jaaziel’in bölgesel gücüyle birleşerek, yeraltı dünyasında korku salan bir ittifak oluşturdu. Bu ittifak, gelecekte de sürecek ve karanlığın hükmü, dünyanın dört bir yanında hissedilecekti.

​